Het Kennisnetwerk SPV heeft de risico-indicator Veilige infrastructuur uitgebreid met een derde indicator: Veilige kruispunten. Eerder verschenen al de definities voor de indicatoren 'Veilige wegen' en 'Veilige fietspaden', voor wegen binnen en buiten de bebouwde kom.
Een veilige infrastructuur is een voorwaarde voor een veilige afwikkeling van het verkeer. De centrale vraag daarbij is: hoe weet je welke wegvakken, fietspaden en kruispunten ‘voldoende veilig’ zijn en welke niet? Een antwoord op die vraag draagt bij aan de uitwerking van bruikbare risico-indicatoren voor weg- en fietsinfrastructuur.
Op basis van wetenschappelijk onderzoek, en in afstemming met de praktijk, kiest het Kennisnetwerk SPV er vooralsnog voor om deze risico-indicatoren als volgt te definiëren:
- Veilige wegvakken: het aandeel gemotoriseerd verkeer over wegvakken die als ‘voldoende veilig’ worden gekwalificeerd.
- Veilige fietsinfrastructuur: het aandeel fietsers over fietsinfrastructuur die als ‘voldoende veilig’ wordt gekwalificeerd.
- Veilige kruispunten: het aandeel verkeersdeelnemers op kruispunten die als ‘voldoende veilig’ worden gekwalificeerd.
In de definities van de drie risico-indicatoren voor Veilige infrastructuur duidt ‘het aandeel verkeer’ op de verkeersprestatie: hoeveel voertuigkilometers op een bepaald wegvak of fietspad (verkeersintensiteit x lengte) worden afgelegd en hoeveel voertuigen en fietsers een bepaald kruispunt passeren. Een wegennet is goed ingericht als de meeste kilometers worden afgelegd over infrastructuur met een veilige inrichting. Als er geen intensiteitsmetingen beschikbaar zijn, kan een schatting uitkomst bieden.
De definities van de drie risico-indicatoren staan beschreven in het geactualiseerde hoofddocument Veilige infrastructuur. De wetenschappelijke onderbouwing en de referenties naar de literatuur vind je in het geactualiseerde Achtergronddocument Veilige infrastructuur.
Download