"Toen ik 22 jaar geleden verkeersveiligheid in mijn werkpakket kreeg kon ik niet vermoeden hoezeer dit thema zich in mijn hart zou nestelen. Iedere verkeersdode is er één te veel, we zeggen het regelmatig en het is geen cliché. Toen mijn beste vriendin en haar zoontje om het leven kwamen door een automobilist die met een mobiel achter het stuur zat, sprak ik met mezelf af nooit meer te bellen met iemand die autorijdt.
 
En toch ga ik verkeersveiligheid verlaten. Sinds vorig jaar houd ik me voor CROW bezig met het thema toegankelijkheid van de openbare ruimte en verkeer en vervoer. Ik werk onder andere aan het digitale Kennisnetwerk toegankelijkheid. Ook een mooi thema waar ik veel mee heb. Verder ben ik privé regiobestuurslid geworden voor Alzheimer Nederland. Dat bij elkaar blijkt toch te veel werk om alles te doen zoals ik het zou willen, ik zou beide thema's tekort doen. 
 
Ik ben trots op wat we als CROW hebben bereikt rond de kwaliteit van verkeerseducatie (zie het recente artikel in Tijdschrift Vervoerswetenschap). Mijn collega Alexandra Kluitman gaat als projectleider verkeerseducatie de laatste projecten op dat onderwerp, zoals WEVER en LEARN!, van mij overnemen.
 
En ik kijk met veel plezier terug op de laatste jaren binnen het Kennisnetwerk SPV, op de samenwerking met de eigen collega’s en die van SWOV. Het samen organiseren van bijeenkomsten, het maken van de infographics voor bestuurders, het meewerken aan allerlei andere publicaties, het was allemaal leuk om te doen. Mijn laatste mijlpaal zal de 'Handreiking Rijden onder invloed voor gemeenten’ zijn die eind oktober verschijnt. 
 
Met pijn in het hart verlaat ik de netwerken zoals het Vakberaad en het LOVG en de GNMI-contactgroep verkeersveiligheid. Maar niet getreurd, vanuit toegankelijkheid is er een stevige link met het thema voetganger, dus ongetwijfeld zal ik via die weg nog de nodige vakgenoten treffen. Er is tenslotte nog genoeg werk te doen."